نقش گردشگری روستایی در روابط شهر و روستا در شهرستان طالقان

در بررسی‌های ناحیه‌ای کشورهای در حال توسعه به انواع روابط متقابل بین شهر و روستا اشاره می‌شود. تفاوت‌های فضایی بیشتر می‌تواند ناشی از بهره‌برداری بیشتر شهر از منابع روستایی باشد و تفاوت‌های کمتر مبین وجود روند «گسترش» در ناحیه است. این پژوهش به دنبال بررسی روابط شهر و روستا از منظر گردشگری در منطقه طالقان است. روش مورد استفاده در این تحقیق، توصیفی- تحلیلی است، بدین نحو که بعد از انجام مطالعات کتابخانه‌ای و اسنادی مطابق با موضوع و بررسی پیشینه و ادبیات تحقیق، مطالعات میدانی همراه با تکمیل پرسشنامه از جامعه آماری ساکنان محلی و گردشگران انجام می‌گیرد و در نهایت داده‌های بدست آمده از پرسشنامه‌ها با بکارگیری نرم افزار Spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته و فرضیات مورد آزمون قرار می‌گیرد. نتایج نشان می‌دهد که جریان سرمایه‌ای با فروش محصولات کشاورزی و زمین‌ها شکل‌گرفته است. از نظر حفظ الگوهای زیست محیطی بیشتر اثرات منفی بوده و تخریب زمین‌ها و آلودگی صوتی و ترافیک افزایش یافته است. از بُعد بازار فروش محصولات کشاورزی به گردشگران، در سال‌های اخیر روستائیان محصولات خود را به صورت مستقیم به گردشگران ارائه می‌کنند که این خود ارتباطات دوسویه بین جامعه محلی و جامعه میهمان را بهبود بخشیده است. در نهایت از نظر مهاجرت، شرایط بستگی به اوضاع اقتصادی خانواده‌ها و رفاه اجتماعی و از سویی میزان توسعه نواحی مورد مطالعه دارد.